Skansen w Kłóbce wzbogacił się o młyn wodny. Pokazy już w najbliższą niedzielę

Udostępniamy kolejny obiekt w skansenie w Kłóbce, a mianowicie młyn wodny, ale to jest nie tylko udostępnienie nowego obiektu, ale to jest przywrócenie istotnego elementu krajobrazu kulturowego w dawnej miejscowości, której korzenie sięgają XIII wieku. Młyn w Kłóbce funkcjonował od średniowiecza. Odbudowany został na końcu bo mógł on poczekać ponieważ jego nie było, zostały się tylko fundamenty, a więc kończymy proces rewitalizacji miejscowości. Zaczęliśmy od parku zabytkowego, potem dworek Orpiszewskich, spichlerz dworski w zeszłym roku i przyszedł czas na młyn . - mówił Piotr Nowakowski,  dyrektor Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku.

To nie jest sam budynek młyna, to są prace terenowe, fundamentowe wzmocnieniowe. Bardzo drogi jest mechanizm. Odtworzenie układu napędowego i całej linii przemiałowej. Obiekt z zewnątrz może trudno oszacować że tyle kosztował. Nad ziemią to 1/3 kosztów całości inwestycji. - dodaje dyrektor Piotr Nowakowski.

Wnętrze typowe dla wyposażenia muzealnego młyna wodnego, chociaż są pewne elementy wspólne dla wszystkich młynów wiatrakowych, młynów wodnych to jest przede wszystkim złożenie kamieni młyńskich. Tutaj mamy pojedyncze złożenie z dwóch krążków. Dolny tj. tak zwany leżak, kamień nieruchomy i drugi grubszy o tej samej średnicy, biegun, który podczas pracy wirował i ziarno które dostawało się między to złożenie kamieni ulegało roztarciu na mąkę, przy czym nie działało to tak prosto. Po to żeby uzyskać mąkę  przemiał następował kilka razy, często było  ziarno przepuszczane nawet  pięć albo siedem razy, wtedy powstawała mąka najdrobniejsza. W wyposażeniu jest także pulpit, w którym młynarz przyjmował zlecenia,  to jest dość istotne i banalne w swojej funkcji. Znajdował się kajet w którym zapisywano wszystkie wpływy ziarna i później następowały rozliczenia. Nad pulpitem znajduje się list czeladniczy, świadectwo umiejętności zawodowych tegoż rzemieślnika. Młyn jest wyposażony w wagę dziesiętną z lat dwudziestego wieku. Te wagi były stosowane, nie mniej uzupełniliśmy wyposażenie o miarę objętości. Mamy tutaj ćwierć korca, garniec, takie nazwy funkcjonowały. Mamy ciekawe urządzenie chociaż prostej produkcji w formie takiej kratownicy z przyczepionymi piórkami, jest to na pewno element który będzie budził wiele pytań. To już jest urządzenie które służyło do strojenia kamieni młyńskich. Kamienie młyńskie podczas pracy w sposób naturalny ulegały wycieraniu. Na ich powierzchni znajdowały się specjalne bruzdy, które po pierwsze zapowietrzały mlewo, które w wyniku tarcia nie uległo spaleniu i przesuwały ziarna, a jednocześnie rozcinały. Te bruzdy z czasem ulegały wytarciu. Młynarz musiał zdemontować je, obudowę kamieni i zdjąć kamień górny i te bruzdy w sposób precyzyjny poprawić. Bardzo często wykonywano tzw. nakłuwanie kamieni młyńskich i czynili to młynarze wędrowni. Prace konserwacyjne były wykonywane raz na kwartał używając specjalnych młotków młynarskich. Na pierwszej kondygnacji znajduje się winda do wciągania worków jak powiedziałem mlewo było przepuszczane przez kamienie młyńskie kilka razy czyli po dostarczeniu ziarna wsypywano do kosza zasypowego, ulegało roztarciu i spadało niżej gdzie znajduje się w części piwnicznej bardzo ważny element mechanizmu,  wał napędowy z kołem walecznym i cewie, które przekładało siłę z wału napędowego na wrzeciono, które posiadało specjalne wypustki  uruchamiając  wytrząsacz, który jest połączony z odsiewaczem pytlowym w formie długiego wełnianego rękawa. Ten ruch wytrząsający powoduje, że mąka przez te drobne oczka się wydostaje. Młynarz  korzystał z zasobów wodnych, z ryb i raków, dlatego w wyposażeniu są sieci. pułapka na raki i dodatkowo pułapka na myszy - wyliczał  kierownik  Michał Kwiatkowski.  

Kłóbka z każdym dniem staje się co raz bardziej atrakcyjnym miejsce na mapie nie tylko województwa Kujawsko-Pomorskiego. To jedno z najpiękniejszych miejsc w całej Polsce. Dzisiejsza oddawana do użytku inwestycja, a więc młyn dopełnia wcześniejsze . Mamy dwór, pałac, mamy przepiękny spichlerz dworski. To wszystko skłania do wizyt w skansenie, bo przecież pierwotną funkcją tego miejsca był skansen.  Warto tu przyjeżdżać nie tylko w czasie festynów kiedy prezentowane są wyroby rękodzieła lokalnych artystów, ale także w zwykły dzień kiedy muzeum zaprasza do swoich pomieszczeń. Park zaprasza do pięknych przestrzeni, a dzisiejszy młyn warto to zobaczyć jak kiedyś męliśmy zboże na mąkę i jak trzeba było sobie radzić kiedy nie było prądu na polskiej wsi. Ten młyn wtedy był ważną częścią rzeczywistości polskiej- podkreślił Sławomir Kopyść 

Kłóbka pięknieje z roku na rok,  przybywa atrakcji, a to głównie za sprawą Kujawsko-Pomorskiego Parku Etnograficznego. Ja jako mieszkaniec tej okolicy, ponieważ się w Kłóbce wychowałem mogę zaznaczyć, że wykonano mnóstwo pracy. Dziś może niewiele osób pamięta, które przejeżdżały przez miejscowość jak ten obszar wyglądał zanim pewne obiekty zostały odrestaurowane, niektóre pobudowane od podstaw na które wydatkowano duże środki finansowe. Jest to olbrzymia praca. Wielki podziękowanie przede wszystkim dla Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego Piotra Całbeckiego, który decyduje się przeznaczać rok rocznie środki na odbudowę zabytków w Kłóbce, ale także za determinację, upór w dążeniu do określonych celów. Ogromne podziękowania dla Piotra Nowakowskiego dyrektora Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, dla dyrekcji Kujawsko-Pomorskiego Parku Etnograficznego w Kłóbce