Wizyta uczniów Zespołu Szkół im. Jana Kasprowicza z Izbicy Kujawskiej w Überlingen!!!

Od 18.06.2013 do 24.06.2013 14 osobowa grupa młodzieży  z ZS im. Jana Kasprowicza z Izbicy Kujawskiej wyruszyła w długą podróż autokarem na południe Niemiec do malowniczego miasteczka Überlingen nad Jeziorem Bodeńskim, aby spotkać się z rówieśnikami ze Szkoły Realnej w Überlingen.

Ok. godz. 21.00 niemieccy uczniowie wraz z rodzicami oraz nauczycielami powitali uczniów ZS z Izbicy Kujawskiej przed szkołą, skąd wszyscy rozeszli się do swoich „nowych” domów. Następnego dnia uczniowie spotkali się w szkole, którą zwiedzili. Następnie młodzież otrzymała zadania do „gry po mieście”. Chodząc ulicami miasteczka musieli pytać przechodniów lub odczytywać tablice pamiątkowe, aby móc rozwiązać zadania. Następnie pojechali do niezwykłego zoo, w którym żyją jedynie małpy z okolic północnej Afryki. W drodze powrotnej zatrzymali się przy przepięknej barokowej Bazylice Birnau, gdzie zaśpiewali „Barkę” po polsku. Ich śpiew wzbudził duże zainteresowanie wśród zwiedzających.

Kolejnego dnia uczniowie wybrali się na całodniową wycieczkę autokarową do miasta Ulm, gdzie wspięli się na 161m wieżę kościelną ( najwyższą na świecie! ). Podziwiali z góry panoramę miasta nad Dunajem. Następnie zwiedzali muzeum sztuki współczesnej – Weishaupta. Naturalnie znalazł się czas na zrobienie pamiątkowych zdjęć oraz… zakupów. Po południu przejechali do błękitnego źródełka Blautopf w Balubeuren, o którym krążą liczne legendy. Kolor wody tak fascynował naszych przodków, że fantazjom na temat jego powstania nie było końca.

Następnego dnia wybrali się na pieszą, trudną wędrówkę po górze Sipplingen. Trasa była niekiedy dość stroma i kręta, ale przy wzajemnej pomocy udało im się ją pokonać i tym samym zasłużyć na wolne popołudnie.

Ostatni dzień pobytu należał do rodzin niemieckich, które prześcigały się w wymyślaniu atrakcji dla swoich podopiecznych. Była to również niepowtarzalna okazja do poprawienia swoich umiejętności językowych oraz poznania zwyczajów i tradycji panujących w rodzinach naszych sąsiadów.

Trudno było się rozstać. Oczywiście nie padły słowa „żegnaj”, lecz do zobaczenia za rok w Polsce…